NATUURLIJKE MEDITATIE? Meditatie is een aangeboren klaringsproces.

Godsdiensten hun instituten en spirituele scholen, nu zelfs sommige psychiaters, beloven ons een of andere bijzondere 'verlichting' of mindfullness als je hun manier van mediteren maar volgt. En, hun daarbij horende ideologie gelooft.
Door die framing heb je er niet eens meer door dat het ze om macht over en geld van je gaat. Laat staan dat je er nog aan dacht dat mediteren een aangeboren natuurlijk uitklaren en helend proces is. Een natuurlijk aangeboren proces dat geen inspanning vraagt en geen geloof. Je hoeft het enkel toe te laten.
Meditatie, mediteren, is aangeboren = het gebeurt vanzelf en het heelt je, als je het opnieuw toelaat. Je hoeft om dat aangeboren helingsproces opnieuw zelf te ervaren niets te doen (tenzij het laten gebeuren). 
Dat aangeboren proces is de organismische basis en essentie van elke vorm van mediteren. Een of andere 'meester' volgen en zijn of haar ideologie geloven, zal je niet bevrijden.
Op deze pagina vind je hoe je opnieuw op het organisme dat je bent, kan gaan vertrouwen.

Meer over meditatie 1e peiler van spiritualiteit:

Waarom is mij die natuurlijke meditatie niet meer bekend?

Hoe die natuurlijke meditatie herontdekken?

Natuurlijk mediteren voor beginners.

Waarom is discipline contra-productief?

Verontwaardiging, lichamelijke konditie, zelfverdediging en spritualiteit.

Hoe lang mediteren voor een levensbalans?

Nuttige links

Hoe komt het dat die natuurlijke meditatie je niet meer bekend is?

Gewoon omdat je dat aangeboren meditatieproces door je min of meer gejaagde en/of verstrooide levensstijl, stress en opgevulde dagen onmogelijk maakt.
Om die natuurlijke meditatie opnieuw zijn werk te kunnen laten doen, moet je eerst opnieuw durven/kunnen niksen.
Wat je nodig hebt om ontspannen te kunnen verwerken en oplossingen te vinden is doorgaans gewoon meer rust.
 
De samenleving waar we in leven, verleidt je tot streven naar consumptie, bezig zijn, virtuele contacten, geld verdienen, carrière, eigendom en bezit. Zijn marketing - ook zogenaamd spirituele - heeft je van je lijf vervreemd. Zo leef je vervreemd van je lichaam en zijn (kostenloze) natuurlijke processen, heb je geen eigen geweten meer en ben je afhankelijk van hun 'informatie' en algoritmes. Die vervreemding heeft de consumptie-economie ook nodig. Want je lichaam streeft naar eutonie, natuurlijkheid, welzijn, vriendschap, rechtvaardigheid, liefde en een boeiend zinvol gelukkig leven. Dat kan je niet kopen en verkopen of geld mee verdienen. Aandeelhouders van banken en andere multinationals kunnen er niet nog rijker van worden.

Hoe die natuurlijke meditatie herontdekken?

Door opnieuw natuurlijker gaan leven. Een natuurlijke levensstijl is niets speciaals: hij stoelt op 2 evenwichten :
1. evenwicht tussen bezig zijn en rust en
2. evenwicht tussen samen en alleen zijn.
Maar let op : rust is wel het tegendeel van met iets bezig zijn. Rust is niksen, farniente, loslaten.
Dat natuurlijk, aangeboren meditatieproces zet vanzelf in als je niets doet en alleen bent.

Je nood aan een evenwicht tussen bezig zijn en rust heeft ook ritmes. Dat ritme is anders naargelang de seizoenen, de maanfase en de duur van het daglicht en ook naargelang je leeftijd. Onze week met een 7e dag als rustdag volgt in een 4 weken cyclus de maancyclus.
Zo is bijv. 's winters vroeger gaan slapen en later opstaan ook rekening houden met je natuurlijke fysiologische levensritmes.
Zoals je uit ervaring weet, voelt de lente, het opnieuw langer worden van de dagen en het stijgen van de sappen, anders aan dan het hoogseizoen, de herfst of de winter. Hun sfeer is anders. Dat kan je lichamelijk gewaarworden. En, aan die natuurlijke cyclus doet je organisme natuurlijk mee.
In de winter zou je bijv. liefst die hele lange nacht slapen, in de zomer die korte nacht met een siëstje 's middags aanvullen.
Als je rustiger begint te leven d.w.z. op het ritme van die dag-, maan- en seizoens- en levensritmes, gun je jezelf opnieuw tijd om tot rust te komen en alleen te zijn. Je leeft natuurlijker = verkwikkender.

Natuurlijk mediteren voor beginners.

Eens je zo meer volgens je biologische ritmes rustiger begint te leven, kan je - door je terug te trekken in alleenzijn en niets te doen -
nieuwsgierig je natuurlijke helingsprocessen beginnen herontdekken en je erover verwonderen.
Daarvoor is helemaal geen bijzondere houding nodig.
Het volstaat dat je rustig op je rug gaat liggen op een traagschuim matras die zich aan de vorm van je lichaam aanpast.  Dat heeft zo zijn belang : enkel als je lichaam overal ondersteund (gedragen) wordt, kunnen je spieren maximaal ontspannen en kan je lijf het natuurlijk evenwicht (eutonie) tussen strek- en buigspieren en tussen houding- en bewegingsspieren beginnen herstellen.

Als je geen traagschuim bovenmatras hebt, kan je ook iets zacht ondersteunend onder je nek en knieën leggen.
Zo ondersteund kan je elk 'je vasthouden' waar je bewust van wordt, loslaten. Door zo 1. meer en meer 'je houden' los te laten en 2. je aandacht vrij te laten zweven, raak je stilaan dieper ontspannen. Daardoor worden die eutonie herstellende processen opnieuw 'wakker'. En, wordt je je er opnieuw bewust van. Het kan gepaard gaan met strek- en andere reflexen allerhande. Schrik dus niet ;-). Laat je verwonderd ontdekken en verbazen.
Zo komt je organisme dag na dag dichter bij zijn natuurlijke eutonie. Je begint, zonder je te moeten houden, rechter te lopen en je buik te ontspannen.
Meer in eutonie wordt je lichaam opnieuw gevoeliger, wakkerder.

Deze eenvoudigste meditatie houding noemt yoga de lijkhouding. Naam die je overigens aan de eindigheid van je leven herinnert:
Je ligt gewoon op je rug met onder je nek en je knieën een zacht ondersteunende mousse (of op een traagschuimen matras).
Niets te dik: je hoofd mag niet achterover kantelen.
Let er op dat ook je onderrug zich ondersteund voelt.
Laat dan alles los. Laat je handen ontspannen op hun zijkant rusten en je voeten openvallen.
Als je merkt dat je je hier of daar vasthoudt, laat je dat verder los.
Door zo meer en meer 'je houden' los te laten, raak je stilaan dieper ontspannen.
Daardoor laat je je eutonie herstellende processen opnieuw 'wakker' worden.
Zo komt je organisme, dag na dag, dichter bij zijn natuurlijke eutonie en wordt je lichaams- en levens-bewuster.
Je begint, zonder je te moeten houden, rechter te lopen en je buik te ontspannen.
Meer in eutonie wordt je lichaam opnieuw gevoeliger, wakkerder, bewuster van de sfeer van je leven.

Als je - telkens je tijdens deze natuurlijke meditatie een spanning opvalt - opnieuw die gespannen spieren loslaat, verdiept je meditatie vanzelf... doordat je je niet meer in een houding houdt.
Terwijl je zo verder loslaat, laat je je nieuwsgierig vrij ontdekken wat je organisme vanzelf begint te doen als je het vrij laat.
Dat kan gepaard gaan met strek- en andere reflexen. Schrik dus niet ;-). Laat je verwonderd ontdekken en je verbazen.
Stilaan word je zo bewust van een onvoorspelbare mix aan beelden, ideeën, ademen, gewaarworden, dromen, herinneringen, waarnemen, reflexen etc. etc. die blijkbaar, al snap je niet hoe (dat heeft sowieso geen belang), samenhangen,
elkaar beïnvloeden,
je eutonie herstellen en
je lichamelijk bewust worden van je leven verdiepen.
Overigens hoeft dat niet perse in de lijkhouding. Elke houding waarin je lichaam best kan loslaten, voldoet.

Meditatie, mediteren is dat natuurlijk aangeboren klaringsproces, dat inzet wanneer je 'je houden' loslaat, nieuwsgierig observeren. Het zijn gang laten gaan en er je aan overgeven = je ego loslaten. Dat natuurlijke ongestuurde meditatieproces duikt binnen een rustigere levensstijl bij niets doen en alleen zijn vanzelf weer op. Het verwerkt wat je meemaakt en laat je leven ook uitklaren. Dat kan enkel tijdens je rustig niksend alleen zijn. Als je daar regelmatig (bijv. voor het inslapen) tijd voor maakt, word je de weldoende effecten daarvan, binnen enkele weken al, gewaar. En, het verdiept verder. Je herontdekt zo een voor je vroeger onbekende wereld : de zelfhelingsprocessen van het organisme dat je bent.

 

Waarom is discipline is contra-productief ?

In godsdiensten, spirituele scholen en seshins, mindfullnes, vipassanas en andere allerhande, wordt vaker discipline verlangd. Uitslapen, echt uitrusten schijnt, merkwaardigerwijze, uit den boze. Daardoor ben je waarschijnlijk de betekenis van 'discipline' en 'gehoorzaamheid' gaan associëren met je 'onderwerpen' aan regels, een of andere leer, autoriteit, guru of meester.
Of er wordt een of ander 'geloof' in een bepaalde mythologie van je verwacht. Wat dan merkwaardigerwijze betekent dat je je eigen waarnemend gewaarworden en daarover kritisch denken, zou moeten opgeven om tot inzicht, verlichting of opstanding te komen !?

Om te kunnen mediteren is dat soort gehoorzaamheid ontwikkelen contraproductief.
Wat je nodig hebt is 'gehoorzaamheid' in zijn oorspronkelijke betekenis van nieuwsgierigheid, van 'kunnen vrij horen' = 'open staan voor','nieuwsgierig', 'ontdekken', 'verwonderen', 'laten gebeuren', 'volgen', ... . Nieuwsgierig open naar wat je lichaam 'innerlijk' allemaal vanzelf begint te doen om zijn optimaal (eutonisch) welzijn te herstellen.
En, dat 'geweten' (die zelfheling) van je organisme zijn werk laten doen.
Zo word je ook vanzelf weer sensitiever en empathischer.
Kom je vanzelf weer rechter.
Ontdek je hoe je lijf voor zichzelf zorgt en heelt, bewuster aanwezig wordt, etc..., etc ..., etc ... .
Dat sensitiever worden, door spanningen waar je bewust van wordt, los te laten, bevrijdt en verdiept vanzelf je ademhaling.
Wat dan weer je lichaam meer opricht en je buik verder ontspant.
Wat op zijn beurt je sensitiviteit, je eutonie en je aanvoelen verder verdiept.
Enz ..., enz ... , het is een zichzelf versterkend proces.

'Luister' je opnieuw als een kind open en nieuwsgierig naar je lichaam? Ontwikkelt die natuurlijke meditatie stilaan tot doorgaand lichaamsbesef en geweten (gewaarwordend weten). = Een houding (ook in de lichamelijke betekenis) van gewaarwordend waarnemen en probleemoplossend handelen.
Daartoe leidt dat natuurlijk aangeboren meditatieproces vanzelf.
Je bent zo geboren. Geloven, je onderwerpen, jezelf in een 'juiste' (sic) houding houden, ... voorkomen die herontdekking.

Maar, opnieuw van jezelf (en van je omgeving) mogen niksen en alleen zijn, is niet zo evident.
Je zal alvast merken dat je, in het begin, je alleen zijn en rust opvult, met inwendige gesprekken.
Dat je je letterlijk in een houding houdt. Je lichaam vasthoudt. Je je kaken, je slapen, je voorhoofd, gezichtsuitdrukking, je hals, je nek, je armen, je benen, je ademhaling, je buik, je rug, ... in bedwang houdt.
Waardoor je dat natuurlijk meditatieproces verder onmogelijk maakt, ontloopt, afremt, uitstelt. 
Begin je dat vasthouden los te laten en dat natuurlijk proces nieuwsgierig toe te laten? Dan decanteert je organisme vanzelf - heel natuurlijk en aangeboren - je leven(swijze).
Iets wat je, sinds je baby was, niet meer hebt mogen doen.
Waarvoor je je nu de nodige tijd neemt. 

Spiritualiteit is je lijf toelaten zich (=je) te bevrijden van het meest algemeen gangbare conformisme. = Jezelf een conforme houding geven, zelfs al ben je alleen.
Je kan je lijf natuurlijk maar loslaten (= tot meditatie laten komen) nadat je er gerust kan in zijn dat je je normaal gedraagt.
Het boeddhisme bijv. bedoelt daarmee dat je rechtvaardig, oprecht en vreedzaam handelt.
Maar daarvoor is het niet nodig je lichaam in een houding te houden.
Opdat die natuurlijke aangeboren bewustwordingsprocessen opnieuw 'durven' opduiken en aan de slag gaan, is het alvast nodig dat je open, empathisch, vriendelijk, liefdevol en teder omgaat met het sociaal organisme dat je zelf bent.
Meer daarover vind je op de pagina over levensbekwaamheid.

Woede, lichamelijke konditie en spritualiteit.

Soms laten - lichamelijk als onaangenaam ervaren gedachten over wie je verdrietig maakt(e), onrecht aandeed, en dergelijke meer, je niet los.
Ze maken je wrokkig of je zint zelfs op wraak.
Je woede ontsnapt verbaal of fysiek, kort en krachtig of voortdurend.
Blijft je zo gekweld? Je krijgt nachtmerries, dromen van meer of minder duidelijke symbolische voorstellingen voor wraak.
Of, je krijgt psychosomatische klachten.
Of, je wordt vijandig gezind. Het ontsnapt je als roddel, kwaadsprekerij of zelfs laster. Al zijn kwade humor en ironie, die de ander slechte of verdorven motieven veronderstellen, courranter. Maar sarcasme, spot of belachelijk maken gaan nog verder. En dan hebben we het nog niet over jaloersheid en ressentiment. Wanneer je je boven je mogelijkheden tot verwerking en vergeving gekwetst voelt. Haat is erger want die onderhoud je gewild.

Vijandigheid

Toch is agressie iets natuurlijks. Het volstaat spirituele groei bevorderende agressie te onderscheiden van vijandigheid.
Vijandigheid zoekt geen oplossing voor het conflict wat je leven je laat toevallen. Vijandigheid toelaten, laat je toe het wie je teleurstelt of tekort deed, betaalt te zetten. Of, als je dat niet aandurft, het jezelf betaald te zetten. Door een een of andere psychosomatische reactie.
Werd je verlangen naar zelfbevestiging of zelfrealisatie teleurgesteld, afgeremd of afgeblokt?
Werd je verlangen naar waardering en liefde tekort gedaan?
Werd je harder dan je aankon tegengesproken of terechtgewezen?
Dan leidt een 'vijandige' geest vaker tot vijandig doen of laten, tot blokkering, depressie, ontmoediging, verdriet, terugtrekking, geremdheid, ambivalentie of angstig perfectionisme.

Overbelast kunnen raken door feedback, oneenszijn, tegenspraak of terechtwijzing door gelijken of leiding-gevenden, zijn vaak een oud zeer. Oud want meestal in je kindertijd veroorzaakt. Omdat een sfeer van tekort aan liefde en verwijt je toen blijvend beangstigde. Je vond geen oplossing die je nood aan liefde en liefdevolle richting bevredigde. En, je leerde ook later niet hoe dat soort problemen duurzaam oplossen.

Erg moeilijk is het als je moederlijke tederheid, zorg en knuffels tekort kwam. Want door natuurlijke zekerheid van voldoende onvoorwaardelijke liefde van je mama leer je, onbewust, aanvaarden wat mag en niet mag. Komt daarbij een autoritaire, strenge, afwezige, of niet richtende papa... .
Allerlei variaties van rebellie, verzet, eigen autoritarisme of angstige onderworpenheid zijn er vaak een volwassen gevolg van.
Ook seksuele frustratie - door je mee daardoor in stand gehouden relatieonbekwaamheid - speelt je dan parten.
Volwassen rationeel inzicht in waarom je mama (bijv. door haar huistaken en werk en/of meer kinderen) je onmogelijk voldoende liefde kon geven, helpt geenszins. Evenmin als begrijpen hoe je vader (en moeder), door bijv. de constante druk van de financiële verantwoordelijkheid voor jullie gezin, overbelast waren. Daardoor niet liefdevol met elkaar konden omgaan. En, je dus 'wel' enkel na hun werk, onvoldoende liefde, hulp en opvoeding konden geven.
Gemis van een warme gelukkige thuis zit diep.
Tekort aan als kind lichamelijk beleefde ervaring van het geluk van de liefde tussen je ouders en het uit hun liefde geboren zijn, zit altijd diep.
Al wat je toen miste bewustworden, verwerken en helen, gaat zelden zonder liefdevolle professionele hulp. En, uiteraard enkel bij een therapeut(e) die zelf - door haar/zijn jarenlange duurzame heteroseksuele liefdesrelatie en liefdevol samen opvoeden van hun kinderen - bewijst dat zij/hij die liefdesbekwaamheid wel heeft.

Je kan alvast ook zacht en mild met jezelf beginnen omgaan, empathischer, tederder, menselijker.
Leren liefhebben, begint bij jezelf. Je bent er de eerste gelukkige van. En zo leer je, door je eigen lichamelijke ervaring, hoe zachter, milder, empathischer, tederder met iemand omgaan, een sfeer van geluk kan scheppen. Waar je mee kan van genieten.

Lichaamsbesef

Een gezonde lichamelijke konditie omvat kracht, uithouding, soepelheid, reactiesnelheid. Die gezonde agressie heb je nodig om de moeilijkheden en gevaren die je leven je laat toevallen, aan te pakken. Je kracht, uithouding, soepelheid en reactiesnelheid kan je bijv. door sporten, ontwikkelen.
Kracht, uithouding, aanpassings- en reactievermogen geven je de moed en durf om te ondernemen zonder zekerheid van slagen. Om vol te houden ook, vooral, als het moeilijk wordt. Kracht, uithouding, lenigheid en reactiesnelheid zijn lichamelijke vaardigheden. Maar ze zijn tegelijkertijd basisvoorwaarden van betrouwbare samenwerking. Op zijn beurt de basis om van daaruit intimiteit te wagen. Je ego op te geven en te gaan voor een, later meerdere 'wij's': vriendschap, liefde, gezin, familie, ... .
Van gezonde agressie gaat een boeiende sfeer uit.



 

2 weken of langere mediteren om je levensbalans op te maken 

Trek je je voor een wat langere tijd terug in alleenzijn en nietsdoen om dat natuurlijk aangeboren mediteren toe te laten, verdiept het vanzelf.

Verdiepen? Tijdens zo'n natuurlijke meditatie retraite begint je organisme zich te helen en je leven te dekanteren. Dat uitklaren en helen, gaan samen. Je chronische onbewust geworden manier van je houden, heeft met het beangstigende wat je meemaakte te maken. En vooral met hoe je je daaraan aanpaste. Laat je de spanningen die vanzelf op je voorgrond komen telkens los, duiken herinneringen aan die vroeger angstaanjagende situaties mee op. Voorbije door je te drukke leven niet echt verwerkte levenssituaties, aspecten van je relatie met je ouders of andere hiërarchische relaties die je als kind beangstigden, kunnen zo verwerken.

Volgens nogal wat religieuze tradities is 40 dagen de tijd die nodig is om te verwerken. Rouwperiodes, vastentijden, ..., duurden vaker 40 dagen.
Je hoeft dat niet zomaar te geloven. Beter is zelf het experiment te wagen en voorzichtig ;-) te beginnen.
2 weken lijken een minimum om dat dekanteren - en wat het voor je lichamelijk en geestelijk welbevinden kan doen - te herontdekken.
Als je bijv. na een opgedrongen (niet zelf gekozen!) scheiding, een ontslag, burnout of ander levenscrisis aan een nieuwe start en ommekeer moet beginnen, is een langere retraite van minstens 28 dagen nodig.

Wat nuttige links lichaamsbesef.

Eventueel kan je als achtergrond en om het je makkelijker te maken rustbrengende en lichamelijke ontspanning bevorderende muziek gebruiken bijv. Mozart for meditation.
Je kan ook door specifieke oefeningen het lichamelijke herstel van je eutonie versnellen.
Een nuttig boek daarvoor is bijv. Eutonie, spanning en ontspanning in de juiste balans, van Gunna Brieghhel-Müller, Ankh, Deventer. 
Je kan ook Gerda Alexander of Feldenkrais eutonie cursussen volgen. Die eutonie oefeningen verhogen en verdiepen je lichaamsbesef.
Een vergelijkbaar effect hebben, yoga, tai chi (de vechtvariante niet de agressieverdringende zogenaamd meditatieve vorm) en aikido maar ook (berg)wandelen of zwemmen.
Elke gezonde sport die zowel lichaamsbesef, ontspanning, uithouding, kracht, reactiesnelheid, lenigheid, efficiënte aanval, efficiënte verdediging en samenwerking ontwikkelt, helpt.

Focusing is een nuttige vaardigheid om meer met je lijf rekening te houden en vanuit je lichaamsbesef probleem- en conflictoplossend te leren denken.